Τώρα αποφασίζουν οι πραγματικοί πατριώτες - το ΌΧΙ τους. Ήρθε ο καιρός να αποφασίσετε με ποίους θα πάτε και ποίους θα αφήσετε
γράφει ο Θόδωρος Βαρίκος
Eν όψει του ιστορικού για τη χώρα δημοψηφίσματος, (εάν γίνει) ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και εποπτεύων της διαπραγμάτευσης κ. Γιάννης Δραγασάκης σε δήλωσή του στην ΕΡΤ, «κάλεσε τις εγχώριες πολιτικές δυνάμεις να πάρουν θέση», κοντολογίς να τοποθετηθούν για τη τελευταία—στο και πέντε—πρόταση του κ. Πρωθυπουργού προς τους «θεσμούς».
Προφανώς ο κ. αντιπρόεδρος η δεν παρακολουθεί, τι λένε και κυρίως …τι κάνουν οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις εντός και εκτός Ελλάδας, η προσποιείται, ότι τάχα δεν καταλαβαίνει σε ποια …φιδοφωλιά έχει εγκλωβιστεί ο ίδιος και το κόμμα του, και απλώς τα… επιθετικά --διψασμένα φίδια της, θα τους ζώνουν, μέχρι τη τελικής τους, μας εξόντωσης. Μα δεν άκουσε, δεν είδε, δε διάβασε, ότι οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Γεννηματά, ο Θοδωράκης δεν τους ενδιαφέρει τι γράφει η όποια συμφωνία με τρόικα η θεσμούς, αλλά μόνον να συμφωνούν οι θεσμοί; ---Τους άλλους ξέχασέ τους.
Αυτοί δεν παραδέχονται, ούτε το ντοκουμενταρισμένο φούσκωμα των 210 δις. ευρώ, στο έλλειμμα, φοβούμενοι μπας και πάρει η χώρα, καμία αποζημίωση από τα διεθνή δικαστήρια και ψευτοαναπνεύσει.
Τώρα όμως ήρθε η ώρα για να πάρει «εκδίκηση η γυφτιά» κατά το άσμα, για τους πομπώδεις και ονειροπόλους «να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση», και για τους πρακτικούς και μπαρουτοκαπνισμένους «ήρθε ο καιρός να αποφασίσεις(ο καθένας—καθεμιά) με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις».
Λοιπόν ---για να τελειώνουμε και να πούμε επιτέλους τα πράγματα με το όνομά τους --- επειδή, εδώ και δεκαετίες «υποψιαζόμουν τις επερχόμενες γενεές πάνω σε ατίθασα άλογα να με λυπούνται» (κατά το ποιητή Μιχάλη Κατσαρό,) αποφάσισα (σ.σ μήπως θα ζω για τρίτο δημοψήφισμα μετά 40 χρόνια;) να κάνω το διάβημα και να καταγγείλω με ονοματεπώνυμα αυτή τη συνομοταξία.
Η τελευταία αφορμή –ερέθισμα μου δόθηκε στην ομιλία του τέως πρωθυπουργού κ. Α. Σαμαρά στη βουλή που στη προσπάθειά του να «καλύψει» το στενό συνεργάτη του Σταύρο Παπασταύρου για τη λίστα Λαγκάρντ και τις Οφ Σόρ εταιρείες (σ.σ βλέπε κείμενό μου στις 2 Απριλίου 2015) υπερτόνισε πως η «Ελλάδα μακάρι να είχε 10 Παπασταύρους). Πολλούς προβλημάτισε και ξένισε αυτή …η αυτοθυσία του κ. Σαμαρά για το συνεργάτη Παπασταύρου.
Ψάχνοντας λίγο… το κινούν αίτιο της αυτοθυσίας Σαμαρά, εντόπισα ότι η σύζυγος του πρώην στενού συνεργάτη του κ. Μάρη Αγαλιώτου εργαζόταν …ως επικεφαλής (ξέρετε τι σημαίνει επικεφαλής) του γραφείου τύπου της Ζίμενς. Μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου ξαναπήγε στο ίδιο πόστο. Εδώ να σημειωθεί πως ο κ. Παπασταύρου ήταν ο χειριστής εκ μέρους της κυβέρνησης Σαμαρα –Βενιζέλου της λίστας Λαγκάρντ και Οφ Σόρ εταιρειών για υποθέσεις που είναι και ο ίδιος κατηγορούμενος με πρόσφατο, μάλιστα, ένταλμα σύλληψης, γιατί βρίσκεται στο εξωτερικό. Συνειρμικά άρχισε να δουλεύει το μυαλό μου και ανεξέλεγκτα έκανε μερικές ανακλήσεις στο παρελθόν, για κορυφαία ελληνικά και διεθνή γεγονότα και τι στάση κράτησαν αρκετά πρόσωπα, απέναντι στα εν εξελίξει τότε γεγονότα. Περιττό δε να υπενθυμίσουμε, ότι όποιος δημοσιογράφος, ιστορικός, πολιτικός, οικονομικός, διεθνολόγος, στρατιωτικός αναλυτής έπαιρνε θέση υπέρ των δικαίων και καλώς εννοουμένων εθνικών η λαικών συμφερόντων, αυτομάτως κηρυσσόταν εθνικιστής, σωβινιστής, ξενοφοβικός, ρατσιστής, συνομοσιολόγος, δεξιός, φασίστας κ.λπ.
Έτσι φθάσαμε στο σημείο στον πόλεμο—διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας οι βόμβες του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης να βαπτίζονται «ανθρωπιστικές»
(ρίχνανε πορτοκάλια και βερύκοκα).
Αναγνωρίζει αυτονομία στο Κόσσοβο ο ΟΗΕ, με τη γνωστή απόφαση 1244, αλλά το ΝΑΤΟ και η Ευρώπη δια της διολίσθησης τη μετέτρεψαν σιγά –σιγά σε … ανεξαρτησία.
Όσοι τολμούσαν να πουν κάτι υπέρ των Σέρβων ήταν Ελληνάρες, Ελληνορθόδοξοι και εν τέλει φασίστες. Πρωτοστάτησε τότε το όργανο του Σύριζα η «Αυγή». Θα αρκεστούμε μόνον στους τότε δημοσιογράφους εισαγγελείς: ο Τάκης ο Μίχας, ο Σωμερίτης, ο Δημητράς του Παρατηρίου του Ελσίνκι, ο Νηκητίδης του Εθνους, ο Πρεντεντέρης, ο Παπαχελάς, ο Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης της «Ελευθεροτυπίας» ο Παπανδρόπουλος, ο Βουλέλης, η Σίσυ Βωβού, ο Χαραλάμπης, ο Τζανετάκος, ο Γουσέτης, ο Τάκης Καμπύλης. Η Ελλάδα δια του Αρσένη ψήφιζε υπέρ των βοβαρδισμών. Τελικά η ζωή ποιους δικαίωσε τους προαναφερόμενους, η τους «αντιθέτους τους»;
Πάμε στην παράδοση του Οτσαλάν. Όσοι υποστηρίζαμε τα δίκαια των Κούρδων είμαστε «Κολοκοτρώνηδες» και «Τουρκοφάφοι» και πάλι πρωτοστάτησαν οι παραπάνω, με μερικές προσθέσεις.
Ο Νίκος ο Φίλης, ο Τσιρογιάννης της Αυριανής, ο Βασιλάκης του γραφείου του Ρέπα, μακαρίτης ο Νικήτας Λιοναράκης, ο Πανταγιάς, ο Μίμης Ανδρουλάκης, ο Σκυλακάκης του Μάνου, και οι μακαρίτες Μιχάλης Παπακωνσταντίνου(θείος του Γιώργου) και Λεωνίδας Κύρκος. Τον Οτσαλάν όλοι τον χαρακτήριζαν πράκτορα των Τούρκων και Αμερικανών. Τελικά είναι 16 χρόνια στη φυλακή (οι πράκτορες στα 2--3 χρόνια βγαίνουν).
Πάμε στο δημοψήφισμα για «το σχέδιο Ανάν». Επειδή ο ηγέτης της Κύπρου, αείμνηστος Τάσος Παπαδόπουλος μιλούσε για τα δίκαια του απανταχού ελληνισμού, αυτομάτως χαρακτηρίστηκε Ελληνάρας και Εθνικιστής. Ένας μάλιστα αρχηγός κόμματος είπε το φοβερό, ότι «δεν θέλει να σκέφτεται τι θα γίνει στην Κύπρο εάν ψηφιστεί το Όχι». Τελικά ψηφίστηκε το όχι και η Κύπρος έμεινε τουλάχιστον όση ήτανε. Να δούμε τι θα γίνει έαν περάσει το δικό τους Ναι στο Σχέδιο Ανάν. (κάτι ψυλλιάζονται τώρα τα διαχρονικά …ποντίκια και παραμιλάνε).
Ποιοι στήριξαν το Κυπριακό δημοψήφισμα; Τυπικά και ουσιαστικά μόνον η Ν.Δ υπό τον Κώστα Καραμανλή, δηλαδή δια του συμβούλου του κ. Πέτρου Μολυβιάτη, ο οποίος και πήρε έτσι και τη μεγαλειώδη του ρεβάνς , από τον Αγγλικό κραταιό «Εκονόμιστ», που τον κατάργησε από υπουργό Εξωτερικών του Καραμανλή, ως ‘Ελληνα …εθνικιστή. (σ.σ ξέρω ότι τα μονόστηλα δεν σας ενδιαφέρουν, αλλά έλα όμως, που γίνονται στην ροή των εξελίξεων, πρώτο θέμα σε εφημερίδες και κανάλια). Τα άλλα ελληνικά κόμματα απλώς στήριζαν κατά 50/0 το Ναι και 50/0 το όχι.
Είναι άλλωστε γνωστή η απουσία εθνικής ομοψυχίας, στην ελληνικό γίγνεσθαι, τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο. Γι’ αυτό και οι απανωτές σφαλιάρες ακόμη και από ανύπαρκτα κράτη και συμμαχίες. Όσο για τα Κυπρικά ο μεν ασπόνδυλος --οσφυοκάμπτης Αναστασιάδης Ναι στο σχέδιο, όπως τώρα και για τη συμφωνία, το δε ΑΚΕΛ ακόμη δεν ξέρει, εάν του πάει το Ναι η το Όχι στο σχέδιο ΑΝΑΝ.
Για να πάμε τώρα στο κυριακάτικο δημοψήφισμα. Ήδη σας ανέφερα, μερικά ονόματα που διαμόρφωναν γνώμη και θελήσεις. Παρατηρείστε τα και για το κρισιμότατο ζωοποιό η θανατηφόρο κυριακάτικο δημοψήφισμα. Πολλά ήδη έχουν πάρει θέση για το Ναι σε όλα, όπως άλλωστε αναμενόταν.
Το ζητούμενο ωστόσο είναι, εάν θα έχουν την ειλικρίνεια, τη λεβεντιά, την ωριμότητα και διορατικότητα, να πάρουν ανοικτά θέση υπέρ του Όχι, και άλλοι κρυπτόμενοι—πίσω από τους παραπάνω προαναφερθέντες—τυφλοπόντικες. που είναι των ίδιων ακριβώς αντιλήψεων.
Ένας απ’ αυτούς είναι και ο ιδεολογικός καθοδηγητής του Πρωθυπουργού κ. Τσίπρα, (σ.σ ο ίδιος το είπε στην εκδήλωση της 25ης Μαρτίου στην Ακαδημία Αθηνών) ο γνωστός τους παροικούντες την ελληνική Ιερουσαλήμ, «καθηγητής Ιστορίας» κ. Αντώνης Λιάκος. Αυτός ντε που γέμισε τα περιφερειακά και όχι μόνον Πανεπιστήμια, με άτομα των αντιλήψεων του Ναι σε όλα, των μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, και όταν ακούν Ελλάδα, Πατρίδα, Έθνος, Ελληνισμός, ελληνική ιστορία και αγώνες, βγάζουν φλύταινες και αφρούς από το στόμα σαν τους επιληπτικούς. —Περιμένω κ. Αντώνη Λιάκο, ολόκληρος πρωθυπουργός σε «έβγαλε» πρώτο «Ιστορικό του Ελληνισμού», κάνε και σύ κάτι, βγες και πές Όχι στα μνημόνια και στις συμφωνίες. Εάν το κάνεις θα σας ζητήσω δημόσια συγγνώμη με συντριβή.
Eν όψει του ιστορικού για τη χώρα δημοψηφίσματος, (εάν γίνει) ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και εποπτεύων της διαπραγμάτευσης κ. Γιάννης Δραγασάκης σε δήλωσή του στην ΕΡΤ, «κάλεσε τις εγχώριες πολιτικές δυνάμεις να πάρουν θέση», κοντολογίς να τοποθετηθούν για τη τελευταία—στο και πέντε—πρόταση του κ. Πρωθυπουργού προς τους «θεσμούς».
Προφανώς ο κ. αντιπρόεδρος η δεν παρακολουθεί, τι λένε και κυρίως …τι κάνουν οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις εντός και εκτός Ελλάδας, η προσποιείται, ότι τάχα δεν καταλαβαίνει σε ποια …φιδοφωλιά έχει εγκλωβιστεί ο ίδιος και το κόμμα του, και απλώς τα… επιθετικά --διψασμένα φίδια της, θα τους ζώνουν, μέχρι τη τελικής τους, μας εξόντωσης. Μα δεν άκουσε, δεν είδε, δε διάβασε, ότι οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Γεννηματά, ο Θοδωράκης δεν τους ενδιαφέρει τι γράφει η όποια συμφωνία με τρόικα η θεσμούς, αλλά μόνον να συμφωνούν οι θεσμοί; ---Τους άλλους ξέχασέ τους.
Αυτοί δεν παραδέχονται, ούτε το ντοκουμενταρισμένο φούσκωμα των 210 δις. ευρώ, στο έλλειμμα, φοβούμενοι μπας και πάρει η χώρα, καμία αποζημίωση από τα διεθνή δικαστήρια και ψευτοαναπνεύσει.
Τώρα όμως ήρθε η ώρα για να πάρει «εκδίκηση η γυφτιά» κατά το άσμα, για τους πομπώδεις και ονειροπόλους «να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση», και για τους πρακτικούς και μπαρουτοκαπνισμένους «ήρθε ο καιρός να αποφασίσεις(ο καθένας—καθεμιά) με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις».
Λοιπόν ---για να τελειώνουμε και να πούμε επιτέλους τα πράγματα με το όνομά τους --- επειδή, εδώ και δεκαετίες «υποψιαζόμουν τις επερχόμενες γενεές πάνω σε ατίθασα άλογα να με λυπούνται» (κατά το ποιητή Μιχάλη Κατσαρό,) αποφάσισα (σ.σ μήπως θα ζω για τρίτο δημοψήφισμα μετά 40 χρόνια;) να κάνω το διάβημα και να καταγγείλω με ονοματεπώνυμα αυτή τη συνομοταξία.
Η τελευταία αφορμή –ερέθισμα μου δόθηκε στην ομιλία του τέως πρωθυπουργού κ. Α. Σαμαρά στη βουλή που στη προσπάθειά του να «καλύψει» το στενό συνεργάτη του Σταύρο Παπασταύρου για τη λίστα Λαγκάρντ και τις Οφ Σόρ εταιρείες (σ.σ βλέπε κείμενό μου στις 2 Απριλίου 2015) υπερτόνισε πως η «Ελλάδα μακάρι να είχε 10 Παπασταύρους). Πολλούς προβλημάτισε και ξένισε αυτή …η αυτοθυσία του κ. Σαμαρά για το συνεργάτη Παπασταύρου.
Ψάχνοντας λίγο… το κινούν αίτιο της αυτοθυσίας Σαμαρά, εντόπισα ότι η σύζυγος του πρώην στενού συνεργάτη του κ. Μάρη Αγαλιώτου εργαζόταν …ως επικεφαλής (ξέρετε τι σημαίνει επικεφαλής) του γραφείου τύπου της Ζίμενς. Μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου ξαναπήγε στο ίδιο πόστο. Εδώ να σημειωθεί πως ο κ. Παπασταύρου ήταν ο χειριστής εκ μέρους της κυβέρνησης Σαμαρα –Βενιζέλου της λίστας Λαγκάρντ και Οφ Σόρ εταιρειών για υποθέσεις που είναι και ο ίδιος κατηγορούμενος με πρόσφατο, μάλιστα, ένταλμα σύλληψης, γιατί βρίσκεται στο εξωτερικό. Συνειρμικά άρχισε να δουλεύει το μυαλό μου και ανεξέλεγκτα έκανε μερικές ανακλήσεις στο παρελθόν, για κορυφαία ελληνικά και διεθνή γεγονότα και τι στάση κράτησαν αρκετά πρόσωπα, απέναντι στα εν εξελίξει τότε γεγονότα. Περιττό δε να υπενθυμίσουμε, ότι όποιος δημοσιογράφος, ιστορικός, πολιτικός, οικονομικός, διεθνολόγος, στρατιωτικός αναλυτής έπαιρνε θέση υπέρ των δικαίων και καλώς εννοουμένων εθνικών η λαικών συμφερόντων, αυτομάτως κηρυσσόταν εθνικιστής, σωβινιστής, ξενοφοβικός, ρατσιστής, συνομοσιολόγος, δεξιός, φασίστας κ.λπ.
Έτσι φθάσαμε στο σημείο στον πόλεμο—διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας οι βόμβες του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης να βαπτίζονται «ανθρωπιστικές»
(ρίχνανε πορτοκάλια και βερύκοκα).
Αναγνωρίζει αυτονομία στο Κόσσοβο ο ΟΗΕ, με τη γνωστή απόφαση 1244, αλλά το ΝΑΤΟ και η Ευρώπη δια της διολίσθησης τη μετέτρεψαν σιγά –σιγά σε … ανεξαρτησία.
Όσοι τολμούσαν να πουν κάτι υπέρ των Σέρβων ήταν Ελληνάρες, Ελληνορθόδοξοι και εν τέλει φασίστες. Πρωτοστάτησε τότε το όργανο του Σύριζα η «Αυγή». Θα αρκεστούμε μόνον στους τότε δημοσιογράφους εισαγγελείς: ο Τάκης ο Μίχας, ο Σωμερίτης, ο Δημητράς του Παρατηρίου του Ελσίνκι, ο Νηκητίδης του Εθνους, ο Πρεντεντέρης, ο Παπαχελάς, ο Λεωνίδας Χατζηπροδρομίδης της «Ελευθεροτυπίας» ο Παπανδρόπουλος, ο Βουλέλης, η Σίσυ Βωβού, ο Χαραλάμπης, ο Τζανετάκος, ο Γουσέτης, ο Τάκης Καμπύλης. Η Ελλάδα δια του Αρσένη ψήφιζε υπέρ των βοβαρδισμών. Τελικά η ζωή ποιους δικαίωσε τους προαναφερόμενους, η τους «αντιθέτους τους»;
Πάμε στην παράδοση του Οτσαλάν. Όσοι υποστηρίζαμε τα δίκαια των Κούρδων είμαστε «Κολοκοτρώνηδες» και «Τουρκοφάφοι» και πάλι πρωτοστάτησαν οι παραπάνω, με μερικές προσθέσεις.
Ο Νίκος ο Φίλης, ο Τσιρογιάννης της Αυριανής, ο Βασιλάκης του γραφείου του Ρέπα, μακαρίτης ο Νικήτας Λιοναράκης, ο Πανταγιάς, ο Μίμης Ανδρουλάκης, ο Σκυλακάκης του Μάνου, και οι μακαρίτες Μιχάλης Παπακωνσταντίνου(θείος του Γιώργου) και Λεωνίδας Κύρκος. Τον Οτσαλάν όλοι τον χαρακτήριζαν πράκτορα των Τούρκων και Αμερικανών. Τελικά είναι 16 χρόνια στη φυλακή (οι πράκτορες στα 2--3 χρόνια βγαίνουν).
Πάμε στο δημοψήφισμα για «το σχέδιο Ανάν». Επειδή ο ηγέτης της Κύπρου, αείμνηστος Τάσος Παπαδόπουλος μιλούσε για τα δίκαια του απανταχού ελληνισμού, αυτομάτως χαρακτηρίστηκε Ελληνάρας και Εθνικιστής. Ένας μάλιστα αρχηγός κόμματος είπε το φοβερό, ότι «δεν θέλει να σκέφτεται τι θα γίνει στην Κύπρο εάν ψηφιστεί το Όχι». Τελικά ψηφίστηκε το όχι και η Κύπρος έμεινε τουλάχιστον όση ήτανε. Να δούμε τι θα γίνει έαν περάσει το δικό τους Ναι στο Σχέδιο Ανάν. (κάτι ψυλλιάζονται τώρα τα διαχρονικά …ποντίκια και παραμιλάνε).
Ποιοι στήριξαν το Κυπριακό δημοψήφισμα; Τυπικά και ουσιαστικά μόνον η Ν.Δ υπό τον Κώστα Καραμανλή, δηλαδή δια του συμβούλου του κ. Πέτρου Μολυβιάτη, ο οποίος και πήρε έτσι και τη μεγαλειώδη του ρεβάνς , από τον Αγγλικό κραταιό «Εκονόμιστ», που τον κατάργησε από υπουργό Εξωτερικών του Καραμανλή, ως ‘Ελληνα …εθνικιστή. (σ.σ ξέρω ότι τα μονόστηλα δεν σας ενδιαφέρουν, αλλά έλα όμως, που γίνονται στην ροή των εξελίξεων, πρώτο θέμα σε εφημερίδες και κανάλια). Τα άλλα ελληνικά κόμματα απλώς στήριζαν κατά 50/0 το Ναι και 50/0 το όχι.
Είναι άλλωστε γνωστή η απουσία εθνικής ομοψυχίας, στην ελληνικό γίγνεσθαι, τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο. Γι’ αυτό και οι απανωτές σφαλιάρες ακόμη και από ανύπαρκτα κράτη και συμμαχίες. Όσο για τα Κυπρικά ο μεν ασπόνδυλος --οσφυοκάμπτης Αναστασιάδης Ναι στο σχέδιο, όπως τώρα και για τη συμφωνία, το δε ΑΚΕΛ ακόμη δεν ξέρει, εάν του πάει το Ναι η το Όχι στο σχέδιο ΑΝΑΝ.
Για να πάμε τώρα στο κυριακάτικο δημοψήφισμα. Ήδη σας ανέφερα, μερικά ονόματα που διαμόρφωναν γνώμη και θελήσεις. Παρατηρείστε τα και για το κρισιμότατο ζωοποιό η θανατηφόρο κυριακάτικο δημοψήφισμα. Πολλά ήδη έχουν πάρει θέση για το Ναι σε όλα, όπως άλλωστε αναμενόταν.
Το ζητούμενο ωστόσο είναι, εάν θα έχουν την ειλικρίνεια, τη λεβεντιά, την ωριμότητα και διορατικότητα, να πάρουν ανοικτά θέση υπέρ του Όχι, και άλλοι κρυπτόμενοι—πίσω από τους παραπάνω προαναφερθέντες—τυφλοπόντικες. που είναι των ίδιων ακριβώς αντιλήψεων.
Ένας απ’ αυτούς είναι και ο ιδεολογικός καθοδηγητής του Πρωθυπουργού κ. Τσίπρα, (σ.σ ο ίδιος το είπε στην εκδήλωση της 25ης Μαρτίου στην Ακαδημία Αθηνών) ο γνωστός τους παροικούντες την ελληνική Ιερουσαλήμ, «καθηγητής Ιστορίας» κ. Αντώνης Λιάκος. Αυτός ντε που γέμισε τα περιφερειακά και όχι μόνον Πανεπιστήμια, με άτομα των αντιλήψεων του Ναι σε όλα, των μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, και όταν ακούν Ελλάδα, Πατρίδα, Έθνος, Ελληνισμός, ελληνική ιστορία και αγώνες, βγάζουν φλύταινες και αφρούς από το στόμα σαν τους επιληπτικούς. —Περιμένω κ. Αντώνη Λιάκο, ολόκληρος πρωθυπουργός σε «έβγαλε» πρώτο «Ιστορικό του Ελληνισμού», κάνε και σύ κάτι, βγες και πές Όχι στα μνημόνια και στις συμφωνίες. Εάν το κάνεις θα σας ζητήσω δημόσια συγγνώμη με συντριβή.